Wokół dekonstrukcjonizmu

Ale lewicowi intelektualiści z „pokolenia 68”, wśród nich i Kristeva nie biorą pod uwagę takich niewygodnych pozycji tekstualnych. Posługując się wszystkimi sztuczkami analizy strukturalnej i dekonstrukcjonizmem oraz manipulacją, autorka odbiega od rzeczywistości, prowadząc swoistą grę. Sam artykuł napisany jest w formie listu – apelu, adresowanego do narodu bułgarskiego. Autorka próbuje ustosunkować się do paru kwestii. Poszczególne rozdziały jej tekstu są znakami tych rozważań:
  1. Właściwie -który język?
  2. Brak smaku.
  3. Metamorfozy nihilizmu.
Sama forma artykułu nosi znamiona kiczu, ponieważ przystoi ona stylowi instytucjonalnej władzy lub (rzadziej) władzy kościelnej (prezydentowi, premierowi, monarsze, głowie kościoła). Ale jak u feministki niezbyt znanej i niezbyt cenionej w Bułgarii, od początku stawiającej siebie w roli autorytetu, uzurpującego sobie prawo do przewodzenia i kształtowania opinii publicznej, taka forma wypowiedzi jest nieadekwatna i tylko uwypukla sztuczność tego przesłania. W drodze wyjątku tekst ten został napisany w języku bułgarskim. Autorka pisze wyłącznie po francusku, czasami po angielsku. Ale tu sama forma odezwy do narodu, z którego się autorka wywodzi, niejako złożyła się na ten wyjątek.
Dla Kristevej język francuski ma wyższą rangę, bo jest językiem, który posiada „elegancką uprzejmość i logiczną jasność”. Nie ujmując nic temu językowi śmiem twierdzić, że język bułgarski posiada również własne środki na wyrażenie „eleganckiej uprzejmości” oraz „logicznej jasności”. Więc język staje się obszarem, na którym autorka dokonuje bardzo subtelnej manipulacji. W jej mniemaniu to słowa kształtują świat, są jego uzasadnieniem. Jest to typowo eurosocjalistyczna koncepcja, która mocno została wyartykułowana przez Antoniego Gramsciego, który postawił ortodoksyjna marksistowską ideologię „na głowie”. W odróżnieniu od Marksa, Gramsci (1891-1937) - włoski działacz komunistyczny, ideolog i publicysta, teoretyk i popularyzator marksizmu, współtwórca i pierwszy przywódca WPK, sformułował tezę, że to „świadomość określa byt”. Z tego wniosek, że głównym celem rewolucji stał się przewrót w szeroko pojętej kulturze burżuazyjnej i wprowadzenie nowej świadomości historycznej, obyczajowej, kulturowej, religijnej itp.

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15
Strona główna

Naszą stronę odwiedziło: osób.